از این دنیا چیزی نمی خواهم

جز یک دل پاک

تا پرده ای کنم

بر چشم اندازم

تا صیقلی کنم بر روحم

بگذار دیگران

دیگران بر چسب

دیوانگی و ریا بچسبانند

گناه از مردم نیست

رسم روزگار این است

خدایی هست که مرا میبیند

همین برایم بس است

من زیبا حرف زدن را

بلد نیستم

بلد نیستم حرفم را

برای دیگران زنم

اما می خواهم هزاران کلمه زیبا

با زبان سکوت

در وجودم خانه کند

تا روح و جسمم

به هم بپیوندند

خدایا وسعت آرزویم

را می دانم

اما به یاری تو

دلبستم

مرا یاری ده